Naginata-jutsu opisuje techniki walki wykonywane z bronią nazywaną  Naginatą. Japońskie znaki (kanji) dla Naginaty można przetłumaczyć dosłownie, jako długi miecz (nagi-długi, too-miecz), jutsu to sztuka (walki ale i ogólnie sztuka). Inne określenia tej broni to lanca mieczowa lub halabard. Naginata łączy w sobie skuteczne zasady walki mieczem oraz przewagę dystansu, jaką daje nam Bō (długi kij). Naginata używana tradycyjnie w Katori Shinto-ryū ma 2,51m długości Ōnaginata (duża Naginata).

W dawnych czasach Naginata używana była nie tylko przez wojowników w bitwach, ale służyła również do obrony domostwa. Często mistrzyniami w posługiwaniu się nagnatą były kobiety, które mogły bardzo skutecznie stawać do walki i obrony przeciwko mężczyznom uzbrojonym w miecze. Przewaga długości broni miała często decydujące znaczenie w rozstrzygnięciu walki na korzyść kobiety wojowniczki (Bugeisha).

W dzisiejszych czasach, ze względu na przestrzeń, w której Naginata jest transportowana (autobus, samochód winda, metro itd.) stosuje się zwykle wariant o długości 2,10 m. i ma masywniejsze ostrze niż to, które używane jest dziś w Atarashi (nowa) Naginata / Naginatadō. W wielu tradycjach Budo, Naginata jest trzymana w czasie walki, w ostatniej trzeciej części kija, aby w pełni wykorzystać zasięg broni. W Katori Shinto-ryu Naginatę trzymamy w środkowej, trzeciej części. Dzięki temu Ishizuki (żelazne zakończenie, okucie Naginaty), można skutecznie wykorzystywać nie tylko do ataku i do obrony ale i do kontrataku. Podczas wykonywania technik Shintō-ryū zachodzą szybkie zmiany między użyciem ostrza z przodu, a drugiego końca broni zwanej ishizuki.

Program nauczania Shintō-ryū z naginatą, obejmuje zarówno techniki podstawowe, jak i tajemne.

Techniki Naginatajutsu:

Omote no naginata	[表之薙刀]
Itsutsu no naginata	[五津之長刀]
Nanatsu no naginata	[七津之長刀]
Kasumi no naginata	[霞之長刀]
Hakka no naginata	[八箇之長刀]
Gokui hichijo no naginata	[極意七條之薙刀]
Enpi no naginata	[燕飛之長刀]
Seirei no naginata	[蜻蛉之長刀]
Ryūko no naginata	[龍虎之長刀]